Dedim meyve veren bir baðým olsun
Diktiðim fidanlar neden dal vermez
Benimde bir yuvam duraðým olsun
Güvendiðim daðýn karý yol vermez
Baþýmý her taþa duvara vurdum
Herkese umudun yolunu sordum
Çiçekli bahçeye kovanlar kurdum
Arýlar da küsmüþ biri bal vermez
Allarý çýkarýp kara baðladým
Derdi mi kaðýda döküp aðladým
Didindim çýrpýndým imkan saðladým
Gülistaný verdim o bir gül vermez
Gönlümü herkese açtým giderim
Bir hüzünlü yola düþtüm giderim .
Ben bu insanlýða þaþtým giderim
Düþene vururlar kimse el vermez .
Cevdet ALTAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.