Bir, Senin masumiyetinin gölgesinde Islýk çalamayan çocuklarýn, Beceriksiz sanmasý kadar kendini, Beni kendinden kesip ötelediðinde, Öfkem gibi...
Ýki, Acemiliðinden olsa gerek bu Bu saydam dudaklarýndaki korkaklýk, Susmaktan biraz var her þiirde, Biraz, biraz susarak yazýp Seninle yanyana gelmekten korkan cümle gibi; Öyle ki Sýfatýn ’Nokta kadar’
Üç, Dilimin ucunda Yeryüzüne inen en son yaðmurun taþýdýðý, Dalda kalan son yapraðýn öpmesi topraðý, Huzurun en biçimsiz haline þahitliðim, Böyle manzaralara alýþkýn deðilim...
....
Hiç gitmezsem, hiç özlemezdin ki?
Hep dursam, hep yakalayamazdýn ki?
Hep sussam, Ýþte belki Belki toplardým sabrýn meyvesini De De... Hep sussam, anlamazdýn ki?
...
Þimdi raflarda kimsenin kolunu uzatmadýðý kitaplara kimsenin diline bir kez dolanmayan þarkýlara Kardeþliðim...
Bir, Roman
Ýki, Ýnsan
...
Ilýk rüzgarlara siper edip gövdemi, en tenha yerinde yalnýzlýðýn Býrakmýþým yýllar evvel kendimi, Þimdi farkediyorum, Yolunda varmýþ dört duvar hali, meðer her kaldýrým farklý bir mevsimmiþ de, meðer her gölge kendine aitmiþ yalnýz, En tenha yerinde yalnýzlýðýn, bir kaç pay alýyorum yaðmurdan,gözlerime unutmadan, Ben Biraz Alýnganým da, bir de yol yorgunluðu, Hiç þiir halim yok...
Sosyal Medyada Paylaşın:
neptün. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.