Sürç-ü lisan ettim diye, çekip gitme kaþ çatarak
Gönlüme yâr bildim seni; alay etme, "Öl!" diyerek.
Bunca ezan, öfken niye; yaram deþme aðlatarak
Dur, vefasýz! Kaldýr beni; ezip geçme, "Yol" diyerek.
Sýrlý kabým kasvet dolu; halel geldi son duaya
Arzularým vurgun yedi; gölge düþtü her þuaya
Zevk-ü safan hiç dinmeye; buyur, bekle, kal salaya!
Üfle daðýt, aþktan geri kalan neyse; "Kül" diyerek!
_.._ /_ _../._ _./_.._ /
Mecit AKTÜRK