kýl payý kaçýrdýk yine aktý gözyaþý yatsý zamaný ellerim karanlýktý bir mum düþledi. vuruldu düþtü kýrmýzý
açtý sandýðý harami gece vakit tez canlý. beyaz sayfalara dökülen karanfil kaný.
soðudu kalemim dibinde eþinen güz mýsralarla yanansa eski bir eylül sararan yapraklara artýk siper olmuyor göðsümüz
sararsa da unutmaz yazan eller
sýðýnaklara saklanýrdý sözler çalýnýp hayyam’ýn rubailerinden ve hatýrlanýr elbet, gem vurmuþtu karaca oðlanýn ayrýlýk dizelerine bu kalem.
þu an titreþen bir iki keman sesinde radyoda aðlaþan þiirler hücrelerime hükmeden ve beyaz sayfalara devrilen buz tutmuþ iþaretler kýta aralarýna serpilen
bu gece zor olacak belli ki, aðlayacak yeniden el açýp mevlanaya,yunusa yardým dilenecek, gökkuþaðý geçirip mýsralara
bu kaçýncý gecedir kim bilir saymadým koynumdan çalýnan baharlarý gülseydi aðladýðý kadar þimdi deniz akardý gerdanýmdan
ve her eðildiðimde kar taneleri dökülmezdi kirpik ucundan
þimdi yazsan ne olur, bir leyla akan kelimeler acýlý, dizeler yaþlý kim bent olur ona
þimdi aslý körelten kalemleri kim duyar dudaðýn feryadýný
þimdi alev alev yanan þirin kaleminde þairin
Blackless
Sosyal Medyada Paylaşın:
Blackless Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.