Yolda yürürken sallanmayacak, Baþ önde gidecekti. Öyle kolaydý bakmak! Ayaklarýnýn ucundan gözünü ayýrmayacaktý. Kimseyle konuþmayacak, Laf atanlar olursa duymazdan gelecekti. Gülmeyecek ciddi olacaktý Kaþ çatacak, dudak kýsacaktý. Oyalanmak, vitrinlere bakmak yok. Ýþini çabucak halledip dönecekti…
Balkonlardan sarkýp bakmak yasaktý Laf eder adýný çýkarýrlardý. Parmaðýný uzatýp bir þey göstermeye gör! Görgüsüz derler istemezlerdi. Kýz kýsmý dediðin aðýr baþlý olmalý Ulu orta her söze karýþmamalý… Kýzlarýn caný sýkýlmaz, O söz lügatdan silmeliydi zaten.
Gezmek ne ki? Kýz kýsmý gezmezdi… Evin hanýmý olmayý öðrenecekti Yemek, bulaþýk vesaire ne varsa bilmeliydi.. Sonra evlenince zorlanýrdý….
Efendim lafý fazla uzatmaya lüzum yok, Biz yaþtakiler bilir, gençlerde dinlemiþtir büyüklerinden.. Farklýlýklar olsa da, üç aþaðý beþ yukarý benziyordur mutlaka..
Þikayet etmiþ gibi görünse de sözlerim Vakti zamanýn erdemiydi bu kurallar, Þimdi de biraz olsa fena mý olurdu yani..
30 Nisan 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.