Avuçlarýmla kavrayýp yüzünü hiç ayak basýlmamýþ bir coðrafyaya taþýyacaðým bizi sende emanet gömleðim ýsýtmayacak omuzlarýný aðladýðýnda ve anladýðýnda
sözlerini bekleyeceðim senden kavrayýp bileklerimden karanlýðým dan bizi sabaha çýkaracak sözlerini bu defa inanmýþ gibi yapmayacaðým ve bil ki sevgili dinleyeceðim kulak vererek dudak mesafesinde
kör ebe oynayan çocuklarýn avuç içi telaþlarý var dokunsam diyorum hani dokunsan sobe olacak biliyorum
peki bu þehir hep böyle mi diyeceðim sana ya deniz tuzu eteklerine kokusu tenine mavisi yüreðimde deniz diyeceðim sana ucuz bucaksiz denizim diyecegim