Doldurup zehiri sabýr tasýna
Yutayým diyorum yutturmuyorlar
Karalar giyinip yarin yasýný
Tutayým diyorum tutturmuyorlar
Unuttum Baharý görmedim Yaz’ý
Ben tavþan oldum hep kaderse tazý
Elime verdide bir kýrýk sazý
Atayým diyorum attýrmýyorlar
Tomurcuk güllere hep kar’lar yaðar
Nazlý yâr damardan kanýmý saðar
Ne kadar dert varsa baþýma aðar
Satayým diyorum sattýrmýyorlar
Girdiðim tüm yollar çýkmazda kaldý
Felek dertlerini üstüme saldý
Bir yâr sevmiþ idim uzakta kaldý
Geçeyim diyorum geçtirmiyorlar
Bilmem bu fýrtýna ne zaman diner
Derdin biri biter birisi biner
Azrail canýmý ölümle sýnar
Seçeyim diyorum seçtirmiyorlar
Ne yazýk yazýlan geliyor baþa
Der DURAK’ým artýk sen böyle yaþa
Döndüm bu dünyada kanatsýz kuþa
Uçayým diyorum uçturmuyorlar
Durak YÝÐÝT ((BATU_41))
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.