kýyama duran sýzýlar taburu
ruhsatsýz kelimeler sýkar þiirin rahmine
ki en okkalý ünlemleri
bir aforizmanýn yataðýnda yaksýn diye an!
ve attýðý taþ ile
kuyunun dibinde onurunu arar
þairin yüreðine kezzap dökenin nefesi!
buðdayýný reddeden baþaðýn
boynundaki daraðacýna asýlýr meczup gülüþler!
ah türküsünün topraðýna mezarýný kazýyan ayaz
bir soluðun çömez aksanýnda diyetini öder
düþlerine mayýnlar döþenmiþ yaným!
ölüm
bir kýrlangýcýn gözlerinde
kana kana içer sessizliðin fermanýný!
saðar kutsal suyunu
kehribar taþýna duvaðýný seren gölgeye…
topraðýn aðzýna göðün soluðunu veren mânâ!
söyle nerede kaldý
celladýnýn yüreðinde ýrmaðýný büyüteceklerin vuslatý
söyle!
bir elif miktarý çaðlar gönlüm
aforoz edilmiþ i mgelerin aðzýnda!
kandýrýlmýþ çocuklarýn kirpikleri süpürür
yaðmurun yanmýþ muradýný…
oysa
hüznün harman yarasýna
bir tennure gölgesinin deðmesiydi umut!
erkenci kuþlar yakýyor kanadýný
sütten kesilen düþlerin göðsünde…
yüreðime hiçliðin önsözünü iþleyen nakkaþ!
elma þekerinin kýrmýzýsýna masalýný gizleyen çocuk kadar
özgürüm þimdi…
Aydili Sanat Dergisi / Þubat 2013
Mehtap ALTAN