Afet Kýrat ablama ithafen....
Dumanlý daðlardan yemiþ vurgunu;
Damladan deryaya, bir yol yorgunu;
Yýllarýn yorgunu suskun bir nehir
Aþka peçe baðlar, gözleri yorgun.
Ummana seferi etmeden tehir
Aþar nice daðlar, dizleri yorgun.
Suskunluðu, sessiz gecenin hazý
Gördüðü rüyâdan irkilir bazý
Haykýrmak ister de, çýkmaz avazý
Ýçten içe çaðlar, tizleri yorgun.
Sakýnmaz baþýný taþa vurmayý
Yýkar bentlerini bilmez sormayý
Issýz bir köþede otað kurmayý
Göçten göçe yeðler, izleri yorgun.
Bir sevdadýr gider, avdet etmeyen
Vuslat inadýndan geri gitmeyen
Sevdayý sarmaya hükmü yetmeyen
Güçten, hiçe aðlar, sözleri yorgun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN