Þubat sabahý saat sekizi üç geçiyor Ana caddede trafik kitlenmiþ kornalar feryatlar susmuyor Güvercinler konmuþ penceremin önünden Paltolara montlara parkalara sarýlmýþ Üþümüþ bedenler titreyerek geçiyorlar
Nefes aldýkça aðýzlarýndan sýcak buharlar Lokomotif olmuþ sanki insanlar Telaþlý ayak sesleri duyuluyor Peþi sýra gidiyor dert yüklü vagonlar Duraklarda mutsuz suratlar birbirine sokulmuþlar evliya sabrýyla Uykulu gözlerle otobüs dolmuþ bekliyorlar
Buz tutmuþ barikatlarla dolu yollar Zavallýlara fare kapaný kurmuþ Bu beyaz tuzaða düþenlerin önce ayaklarý kayýyor sonra bir yerleri kýrýlýyor
Genç bir kýz soðuða aldýrýþ etmeden Kýrmýzý mini eteðini çekmiþ Trafik canavarý son model arabalar Nar kýrmýzýsý naylon çoraba sapýkça kornaya basýyorlar
Kedinin biri donmuþ çöpleri karýþtýrýyor Biraz sonra aðzýnda bir balýk kafasý Mutlulukla kuyruðunu saða sola sallýyor Acýmasýz þehir deðirmen olmuþ Bir bir insanlarý buðday gibi öðütüyor. CENGÝZ DAMAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cendam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.