“Vav” Dan “Elif”E Seyir Ahmet Bektaş
“Vav” Dan “Elif”E Seyir
“Vav” Dan “Elif”E Seyir
Vav gelip vav gidersen vay haline! Vavlayýp, durma! Ezilip bükülme! “Ýnsan” olmak istersen; Kýyam edeceksin! Elif gibi… Doðru/l! Kýyamet!
Ahmet Bektaþ
----- Erenlerden:
Dört kitabýn manasý, Bellidir bir elifte. Sen elifi bilmezsin, Bu nice okumaktýr?
Yiðirmi dokuz hece, Okursun uçtan uca. Sen elif dersin hoca, Mânâsý ne demektir? Yunus
“Onsekizbin alemin cümlesi BiR içinde Kimse yok BiR den ayruk, söylenir BiR içinde Cümle BiR onu BiRler, cümle ona giderler Cümle dil onu söyler, her BiR tebdil içinde” Yunus
“Bayram özüni bildi Bileni anda buldu Bulan ol kendi oldu Sen seni bil sen seni.” Hacý Bayram-ý Veli
“Ey sözlerin aslýn bilen, Gel de bu söz nerden gelir? Söz aslýný anlamayan, Sanýr bu söz benden gelir.” Yunus
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Bektaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.