Kýþtan uzun, bahardan kýsaydým. Yanaðýmda kýzlarýn öpüþleri kokardý. Öyle sýcaktýlar ki kýsaca temmuz derdim onlara. Demekten öte doðardým onlarý… Neyse biyografiye gerek yok! - Ýyiydi hocam böyle! Sonra lokantalar açtýlar kepenklerini. Alý al moru mor deðildi ama Gayet gürültülüydüler. Kepenkleri atlamamak lazým; Metal bir çiçek sanýrsýn uzaktan Yaklaþsan damperli kelebekler Molotof sýçratýrdý üzerine. Sonra köpeklerin kuyruklarýna Çamaþýrlarýný asardý Bir takým kadýnlar; Tanýrdým birkaçýný ve çamaþýrlarýný; Bir o kýrmýzý kazaðý unutmam Bir de kâðýda yazýlan ilk kýrmýzý harfi. Kalem de komunist deðildi ya!
Dâhili hatlardan çiçekleri aradýðým bir sabahtý: - buyrun - Papatya bakanlýðý mý? - tat üstünü kokladýnýz. - kardeþim sarýnýn tonunu az kýsýn - sebep - burada ailecek renkten yatamýyoruz!
Aslýnda ben delirmemiþtim; Sadece fazlasýyla ben’dim. Ben olmaya baðýþýklýðým yok deðil Ama herhangi resmi bir kuruma Baðýþlamýþlýðým da yok! Kendi halinde bir benim iþte. Hobilerim arasýnda; Uçurtmalara altyazý geçmek, Çiçeklere dublaj yapmak, Bir de porno yýldýzý olmak var. Hiç hobi olarak kitap okumadým. -onun da hobisi mi olurmuþ! - Lobi oluþturmanýn bir çeþidi iþte. - Ee entelektüellik fobi olunca…
Aynalara kordon dolaþmýþ Göremiyordum saçlarýmýn yazýsýný turasýný! Defalarca demiþtim oysa; Kapýlarý yolmayýn diye; Diyorum ya sabahtý Ve tüm pencereler meþgule veriyordu. Derken tüm sesler birbirine karýþtý:
“Domates içen kambur bir kedinin hepatit olduðunu anahtarlarýmýn altýný itinayla çizip kýsýk ateþte tam on beþ yýl boyunca beeekkledddimm dee gelmediinnn diyen sütçünün ineðini fiþten çekip musluðu da bir þeker kaþýðýyla iyice aðaçlandýrdýktan sonra kadayýf elementini keþfetti.”
Sokaktan uzun, yokuþtan yakýþýklýydým. Güneþ yerine tuzluk mu doðmuþ Yoksa tuzlukla mý serpmiþler güneþi bilmiyordum. O esnada mutfakta garsonlarý yýkýyordum. Tabaklar ütülendikten sonra içtim mandalý. Çiçek iþeyip, arý sýçýyordum. Ýnsanlar þaþkýn þaþkýn bana bakýp Yanýndakinden kanalý deðiþtirmesini istiyordu. Dünün tekrarýymýþým. Bir süre daha kafamýn üstünde döndükten sonra Lokantadaki herkesi kolonyaðýyla vurdum. Dediklerine göre kafayý yemiþim. Kollarý sýrta uzanan bir gömlek verdiler. Biraz bol ama olsun; Rahatlýkla herkes olabiliyorum. -Duvarýn önünden çekilir misin? - Neden? -Seni göremiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yara terbiyecisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.