kýyâmet günü gelecek misin hüznü nefesleyenlerin hiçliðine göðsünde kimsesiz çocuklarýn ve eril acýlar biriktiren göç Ahmed sonsuzlaþýyor kederli rengin denize nakýþlanýyor bu mezar yazýsý -þâyet bir gün
.III.
suyun sesinden hevesle onbýçak vurdular aykara ve gökyüzü terk edilmiþ bir vakit secdede yüzüm sabah ve akþam -âmîn
sesimi taþlasýnlar Ahmed sesimi sesine kanatarak beyt’ül haram sokaklarýnda
solmak için soluklanmak için
.IV.
çamurdan doðanlar diyorum Ahmed çamurdan doðup ölenler duyuyor musun onlarý
eski bir topraðýn acýsýnda ölebilirim gülartýðý yaramý tebriz’e fýrlat þiirlerin bozgun baþkentine
.V.
horasan’da ve semerkand’da gece yüzüme düþen bu ezgi Ahmed kimin söyle