Buruk demli bir bardak çay nede güzeldir aslýnda, kafam dolmuþ iyiden iyiye karmakarýþýk, yeni birþey almýyor artýk, ne yaptýysam, kafamý meþgul eden yükü daðýtamýyorum, baþým aðrýyor sýkça gözlerim de öyle, okumaya çalýþýyorum kitaplardan, anlayabiliyormuyum acaba, yazabilmek adýnada kaðýtlarý karalýyorum, avutmuyor bunlarda beni, yinede kurtulamýyorum kafamdaki yükten, bir kaç sayfa kaðýt bir kalem, kalýncasýndan bir kitap, demlicesinden bir çay, siðaram ve telefon, yanýnda eskice saatim olsun yeter derken, nereye bu koþar adým zaman diyorum...