gökyüzünü çekiyor içine bir çocuk
paslanmýþ demir parmaklýklar arasýndan
dumanlar tütüyor uzaktaki kulübeden
hani orda bir köy vardý
hani orda çýplak ama yeþil aðaçlar vardý
daðlar sevdalý daðlar dumanlýydý
güneþ bulutlarla köþe kapmaca
oynuyor, bir çocuk pelit topacýyla
yaðmur el sallýyor efil efil rüzgârýyla
kýrmýzý pabuçlu çocuk koþuyor koþuyor
yetiþemiyor gökkuþaðý saðanaðýna
kuþlar yine kuþlar þarký söylüyor
aðaçlar eðiliyor notalarýna
bir avcý adam pusuda
vuruyor kekliklerden birini
ekliyor mübah sofralarýna
yarým kalan ezgilerden kýrýlýyor aðaçlarýn taze dallarý
bir adam tükürüyor hýnçla
bir kara balgam sökülüyor boðazýndan
bir kadýn kusuyor tüm bedenini
bir baþka kadýn salýnýyor salýnýyor
dumanlar savruluyor sevdalarýnýn üstünden
sunuyorlar ödüllerini sunak taþýna
birkaç adam alkýþlýyor anason mezelerini
bir çocuk ufak ufacýk elleriyle
buðulu camlar arkasýndan bakýyor
soran gizleriyle
köþedeki yaþlý adam aðlýyor mu ne?
seher yelini çekiyor içine iþine giden adam
dumanlar tütüyor uzaktaki kulübeden
hani orda kýrmýzý gelincikler açardý
hani orda tutkulu sevda masallarý anlatýlýrdý
9 ARALIK 2012 SARAYKÖY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.