ARKADAŞIM
Önünde yol iki bakýp seçersin
Dumanlý, dumansýz seç arkadaþým.
Kötü dost yoldaþsa atýp geçersin
Tadýna aldanma, geç arkadaþým.
Verdiðin paralar alýr ev, arsa
Çevrende dönenler kaparlar parsa
Öksürük sýkýnca hoplarsýn terse
Rahat yatamazsan, uç arkadaþým.
Taneyle, nefesle baþlanýr baþtan
Tok tutunca keser ekmekten, aþtan
Zaman ayýrýrsýn emekten, iþten
Adam etmez seni, koç arkadaþým.
Devlet vergi alýr duman yeldedir
Ekmek parasý yok onun beldedir
Yarasý gýrtlakta, aðýz, dildedir
Ýster vazgeç, ister iç arkadaþým.
Kendine saygýn yok düþün eþini
Baþlarsan býrakmaz kesin peþini
Kömüre çevirir erken leþini
Ýs baðlar ciðerler, iç arkadaþým.
Yanar, isi kalýr parmak, dudakta
Kanseri baþlatýr kalsan batakta
Uyku yerine hep nöbet yatakta
Bilen bilmeyen der, piç arkadaþým.
Baðýmlý olanlar hiç de caymadý
Ömrünü yakanlar ondan aymadý
Dursunî aðzýna onu koymadý
Fayda yok, zarar çok, kaç arkadaþým.
– 09/02/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.