İNSAN

Bir volkan patlar içimde,yolumu bulamam
Aþk,merhamet,þevkat neredesiniz?
Kin ve öfke bürümüþ gözlerimi,gerçekleri göremem
Herkesi bilirim kendim gibi,zalime zalimdir derim
Oysa zalim benim, zulmüm kendime
Aç bak kalbimi korkaklýk var orada

Bir dem sýyrýlsam bendimden
Gelsem kendime süzülsem semada
Aþk merhamet denizinde yüzebilsem boylu boyunca
Arýnsam kirden pastan,parlasam yýldýzlar gibi
Ne hoþ olurdu ama deðil mi?

Ben böyle yetiþtirildim; acýma,çal çýrp
Ne gerek var buna, dünya zaten maðlup
Esire zulüm edilmez,bu hayat bizim kölemiz
Onu hor kullanan kendine zulmeder
Oysa merhamet,aþk aydýnlatýr hayatý
Ýnsan onda huzurla ilerler, sever bu dünyeyý

Kendi gibi bilir,kendinden baþka herkesi
Zalimse zalim , merhametse merhamet
Ayinesi budur ; parlaksa parlak,karaysa kara
Sil temizle ayineni ey insan!
Çok mu zor bu kadar çaba mutluluk için
Aydýnlat yolunu rahat yürü git ötelere
Bak neler göreceksin oralarda

Sosyal Medyada Paylaşın: