Sevdanın ilacı..

Can kuþumu býraktým, açtým kafesi
Ardýna bakmadan uzaklaþýp kaçtý.
Verdi hüzünlü gecem son nefesini
Baharýmsa hazanda asýlý kaldý..


Fýrtýna tozunun, þiddetli kýrbacý
Rüzgarýn nefretle estiði zamandý
Baðdaþ kurmuþ dert , Ýnci diye haykýrdý
Örtün üstüne; rengi kýzýl topraðý..


Boþluðu gezdi gözüm örümcek gibi
Dip köþede yuvasý, aða düþtü kaldý
Karanlýksa üzerime çöktü sanki
Ýçimde ýþýk, daraldýkça daraldý..


Gelecek belirsiz, geçmiþim masaldý
Zalimin zulmü ki , zehirden de acý
Hekim olsa n’olur, olamaz faydasý
Damara verilmiþ; SEVDANIN ÝLACI...


Apsuva..23/11/2007..Sakarya

Sosyal Medyada Paylaşın: