BEN'SİZLİK...

Akþamýn, bulutlu hüzün halinde,
Bir kuþun aðzýndan, dost dilinden..
Seni en unuttuðum anda
Haberin geldi..

Çok sevmiþsin beni de
Nerede ne yaparým diye de
Merak etmiþsin.

"Neden bu ayrýlýk" diyenlere..
"Böyle olmasý gerekti" demiþsin;
O yüzdenmiþ vedasýz gidiþin..

Benden çok uzaklarda,
Bir baþkasý ile yaþarmýþsýn.
"Ne haldesin" diyenlere,
"Mutluyum" diyememiþsin..

Dinledim dinledim..
Burkuldu senle dolu yüreðim;
Buz kesti gözümde yaþlar.

Umudum tükendi bir anda,
Sesin çýnladý kulaðýmda,
Sanki kokun da geldi ..
Deniz rüzgarýnda,
Kuþ kanadýnda.

Derin, unutulmuþ anýlar doldu;
Senin gittiðin gecelerin kolunda.
En son sözün çýkýp geldi dudaklarýnla.
"Bekle geleceðim sabah ile"...
Sayýsý bile unutulmuþ,
Sabahlardan habersiz.
Yumuþacýk sesinin,renginde.

Tuhaf ama sevindim bir yandan da.

Ama kocaman bir soru,
Kala kaldý, orta yerde..?
Dost sohbetinin haberinin ardýnda...

Sahi..?
Ne zaman ve neden,
Biz’i, ben yapmýþtýn..?
Biz’de ben yokken üstelik..
Ýþte, bunu dememiþsin..!



Bundan böyle keyfince yaþa gitsin.
Ben’sizliðin, kutlu olsun sevdiceðim.

Ben’sizliðin, mutlu olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın: