ACI AYRILIK MUHANNET
ACI AYRILIK MUHANNET-2010-
Gidiþini eþten dosttan gizledim
Gizledim ki demesinler düþmandýr
Aðlayarak adým adým izledim
Belki döner dedim belki piþmandýr
Dönmedin içimde umutlar söndü
Bir ah çektim azalarým çözüldü
Bir gönül yýkýldý bir kalp üzüldü
Sis kapladý gönül daðým dumandýr
Git sefa senin olsun bana garemet
Ufkun açýk olsun yolun selamet
Gururumu ezip geçtin muhannet
Unutma ki zulmün sonu hüsrandýr
Ömrün uzun olsun doksan yüz yaþa
Ýnsan yaptýðýyla kalýr baþ baþa
Dert baþýný sarsýn demedim haþa
Dediðim ne duam ne bedduamdýr
Terk eden mi zalim seven ahmak
Senden vefalýymýþ þu kara toprak
Çiðneyip geçtiðin þu cana bir bak
Onunda kalbi var oda insandýr
Gönül derdi gözyaþýyla sarýlmaz
Öfke ile düþtüðü yer ýslanmaz
Yaram aðýr bu gün yarýn kapanmaz
Tesellim sabýrdýr çarem zamandýr
Bak gökte güneþ var ay var yýldýz var
Hepsi bir arada hepsi bahtiyar
Sanma yaptýðýný gizler dört duvar
Bana rabbim umut sana ulu divandýr
Koynumda sabahlar öksüz yarýnlar
Ýstemem dünümü hatýrlasýnlar
Üstüme gözlüyor köhne anýlar
Hüzünlü geceler tek hatýrandýr
Ýhanet ruhunda yatmýþ pusuya
Sonunu görmeden bitti bu rüya
Hani yüreði yananlar söylemiþler ya
Yaram yârimdir yârim yaramdýr
Mýhlanmýþ bu sevda kor yüreðimde
Yak beni ey sevdam dur yüreðimde
Ýki aný kaldý senden göz bebeðimde
Bir bana güldüðün biride kalbimi kýrdýðýn andýr
Mutluluk kapýnda eþiðindeydi
Kibirden kör oldun gözün görmedi
Sanki öldün de üstüne toprak elendi
Bu hayatýn adabýna isyandýr
Paslý yüreklerde sevda yeþermez
Derya olsa bir damlayý düþürmez
Taþlaþmýþ kalplere mezar eþilmez
Rýzasýz tebessüm bana haramdýr
Muhittin’i benden aldýn götürdün
Masum duygularý çaldýn götürdün
Girdin yüreðime böldün götürdün
Dün kederli geçti bu gün ziyandýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.