Ýlk gördüðümde gözlerimi ýþýldatan, kalbimi yerinden oynatan ey sevgili... Seni bir saniye görmek için bile çýldýrýrken, bir kez olsun sesini duymak için yalvarýrken bile.. Olsun ! Mutlaka haklý sebeplerin vardýr. Mutlaka güneþin bir ucundan tutmuþsundur. Ben ise, buz daðlarýndayým hala. Üþüyorum ve yinede seni düþlüyorum. Hayalinle ýsýnmak bile güzelken, seni ýsýtan güneþin gölgesine bile razýyken, buzdan þatolarda yaþýyorum. Bu kadar uzakmýsýn þimdi ? Ben kýþlarda güneþe hasretken, ýsýnacak ’SEN’ bile bulamazken, yaz mevsimindemisin hala?
Sosyal Medyada Paylaşın:
sirlevent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.