kimdi o kedi merdiveninden her basamaðý pençeleyerek günahlarýmý çevire çevire renklerimi örseleyen oysa annem beni ne çok maviþim diye severdi özgürlük adýna mavi bulutlara dolanýrken
týrnak patide dediðimizde baþladýk cümle beyaz yalaný yalamaya aþka fosforlu bakýþlarla baktýk tüylerimizi yumuþacýk kabarttýk içimizde yanan o sýcaklýk uyuttu bizi düþlerde yavru fare pembeliði
torbaya konulup uzaklara atýldýðýmýzda aðlamadýk sadece dönmedik kovulduðumuz yüreðe oysa korkularýmýz yýldýzlar altýnda öyle parlýyordu ki bulabilirdik yolumuzu gecenin karasýný seçtik müsebbibi diyorlar gizemi sevmem geriye kalan sekiz canýmýz daha vardý baþladýk cümle beyaz yalaný yalamaya müsebbibi diyorlar sütü sevmem
yoktun aslýnda belki de olmadýðýndan namýmýz artýk “bizim sokaðýn kedisi” kuyruk her zaman dik yaðmurda ,karda oysa annem beni ne çok maviþim diye severdi çekeyim diye kendi ipimi acýya dolarken
Sosyal Medyada Paylaşın:
aysegulankara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.