Canýmda caným
Benim en kýymetlim
Yine senli kelimeler,
Yine seni anlatmaya yetmeyen kelimeler,
Yine zorda olsa dökülen duygular,
Yine sen...
Bambaþka bir duygu seninle yaþamak,
Seni yaþamak,
Seninle yaþlanmak..
Caným meleðim..
Sen benim için huzur, mutluluk, neþe...
Sen benim diðer yarým...
Bazen üzdüm, kýrdým, incittim.
Ama senden çok üzüldüm.
Sen gülerkendi cenneti yaþamak...
Annem...
Onca sýkýntýn arasýnda benide hiç unutmadýn ya...
Her an aldýn ya kanatlarýnýn altýna...
Sana minnettarým be meleðim...
Öyle korkuyorumki.
Bu acýmasýz hayat ya bir gün beni sensiz býrakýrsa...
Ne yaparým?
Ya sana sarýlamazsam?
Ya kokunu duyamazsam?
Ne yaparým annem ben?
Nasýl baþa çýkarým..
Sen hiç gitme...
Hani ben senin papatyaným ya?
Sen olmazsan beni koparýrlar..
Sen hep yanýbaþýmda ol yeterki...
Ben seni hiç üzmem..
Bu hayatta caným yandýðýnda hep yanýmdaydýn..
Canýmý tek yakmayandýn..
Gül be annem sen hep gül
Hiç ama hiç üzülme...
Seni çok ama çok seviyorum caným meleðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.