Arap Kızı Camdan Bakmıyor!

Beldeme güz yaðmurlarý düþüyor,
Saçaklara sýðýnmýþ ürkek kuþlar;
Çadýrkentte mülteciler üþüyor.
Gözlerden süzülürken inci yaþlar,
Kezzap misali baðrýmý deþiyor.

Islanmýþ, masum çocuklar koþuyor,
Arap kýzý artýk camdan bakmýyor!
Çünkü naylon bir çadýrda yaþýyor,
Yüreði yaralý, sesi çýkmýyor.
Her dem vuslat ümidini taþýyor.

Beþþar þaþmýþ, yaralarý kaþýyor,
Yanýyor canlar, evler, otobüsler;
Zulüm, ülke sýnýrýný aþýyor.
Cevap veriyor “fýrtýna” obüsler,
Bizim o engin sabrýmýz taþýyor.

Yazýk kardeþ ülkeler savaþýyor,
Gizli bir el fitneyi ateþliyor;
Ortamý bulandýrýp sývýþýyor.
Bir muhalif genç, baharý düþlüyor,
Tepemizde havanlar uçuþuyor…

08.10.2012 Yayladaðý/Hatay

Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: