Sevginin güncesini tutan yüreðim Þimdi ayrýlýðýn acýsýný meze yaptý kendine Ciðerlerim hergece gözyaþlarýmý içerken Þimdi ben kendimden bile yalnýzým hayata....
Polyanacýlýk oynadýðýmý sanan Ýnsan kýlýklý yaratýklar Anlamadýlarki adamlýktan delikanlýlýktan Þimdi ben kendimden bile uzaðým mutluluða....
Dilime yalan dolamaktan korkan bedenim Bir yýlan ile yataða girmekten korkmazdý asla Beni tek anlayan ýssýz evimin duvarlarýydý Þimdi ben kendimden bile soðuðum o duvarlara....
Sevmenin haram gözyaþýnýn en iyi arkadaþ olduðunu Her defasýnda geçte olsa anlayan yarým akýllý deli yüreðim Çekil sen yine ceviz kadar olan kalbinin kabuðuna Kitle kilidi ve mühürle yalansýz olan o peltek dilini....
**Her yazýlanýn geçek olduðu kadar her yaþanmýþlýðýnda bir gerçekçiliði vardýr.**
KALP SESÝ _ARDA_
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskun nokta Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.