Sükût

Sükûtun baðrýnda büyür düþünce,
Hayâl denen deryâ ile sulanýr.
Münzevî yurduna bir ses düþünce;
Kubbesi sarsýlýr, ufku bulanýr.

Bin rengi hazmeden bir beyaz bahçe
Yahut tek katrelik ummandýr sükût.
Hiçler hepe döner onda hep hiçe,
Senin yokta varý ummandýr sükût.

Bir acý feryattýr ki yalnýzlarýn
Mahrem sînesinden göðü inletir.
Göðün kara göðsü, ak yýldýzlarýn
Sessiz þarkýsýný yere dinletir.

Kulaðýný dilsiz gönlüne açman,
Gözünü güneþe yummandýr sükût.
Renkten ve sedâdan durmadan kaçman,
Ebed hudûdunda durmandýr sükût.
(2012)

Sosyal Medyada Paylaşın: