Mor yontularla avutuldum yýllarca, seviþmesiz gecelerde kýrýldý coþkum Ýncinmiþ kanatlarla dolaþtým coðrafyamý, hep kendi kuytuma sokuldum Aþkýn künyesini aradým yýllarca, alnýmý ýþýtan her þafakta sana soyundum Çileli bir ömrün camýna çarpan kelebektim, önce cennetinden kovuldum.
En aðýr sevgilerin bekleyiþleri olsa da içimdeki sýzý, aynalara küsmeyeceðim Aþkýn denizlerinden boþ dönse de beklediðim gemiler, sana gel demeyeceðim Yalnýzlýðýn kirli yorganý üzerimde, sensiz kýþ olsa da mevsim, üþümeyeceðim Tutundum düþlerin terkisine, vurdukça kirpiklerim birbirine, seni düþüneceðim.
Ah yar, nefeslendikçe sana kanasýn isterse tenim, sensizken söyle nereye gideyim? Ýçimin dehlizlerinde büyüyen bir düþ damlasýsýn sen, uzatýver ellerini sana geleyim Ört seven yüreðinle gücenmiþliðimi, kabuk baðlamýþ tüm yaralarýmý temizleyeyim Firari umutlarýn yataklarýný aç bana, yeni sabahlar olmadan seni hücrelerime çekeyim.
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.