Bir Resme Bir Şiir - 17.... Sen En Büyük Kârımsın S.SAMYELİ
Bir Resme Bir Şiir - 17.... Sen En Büyük Kârımsın
Feda ettim uðrunda en güzel yýllarýmý Sen benim içerimde sönmeyecek harýmsýn Eðme diye baþýný boþ koydum kollarýmý Aldýðým her nefeste titreyen tek zarýmsýn
Þu çileli bahtýmýn üç yapraklý yoncasý Kýraç gönül baðýmýn mis kokulu goncasý Yýkýk yorgun ruhumun bitmez gönül sancýsý Yanan ciðerlerimi soðutan tek kar’ýmsýn
Gözleri gözlerime deðince mest olduðum Bir gün ayrý kalýnca saçlarýmý yolduðum Ömrümden ömür verip oy uðrunda solduðum Fakir gönül yurdumda en mukaddes varýmsýn
Ýmaným zayýf olsa belki yoldan sapardým Sevgine boyun eðer gönle secde yapardým Allaha þirk olmasa bil ki sana tapardým Sen benim yüreðimde hissettiðim yarýmsýn
Baðlamam da mýzrabým türküler de aðýdým Gölgesinde can bulup dinlendiðim söðüdüm Bir damla göz yaþýna kul olduðum yiðidim Kýrk yýllýk þu ömrümde sen en büyük kârýmsýn
Dünya denen þu hana kýrk kere de gelsem senin gibi bir evlada yeniden sahip olmak isterdim. Sosyal Medyada Paylaşın:
S.SAMYELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.