//Ve Biz, olamamýþken ikimiz
Hiçbir þarkýnýn güftesinde anýlmamýþtý ismimiz.//
Hiçbir cümlede
Yollarýmýz kesiþmemiþken henüz
Mecalsiz gelen iftar vaktinde
Ayný bardaktan, su içmedik dudak izimizden biz.
Nabzým titreyerek, yaklaþtýðým her köþe baþýnda
Bir kez dokunabilmek için
Bilsen ne diller dökmüþtüm dualarýmda
Belki de ilk kez ...
Yerlerde sürünmeye bile hazýrdým,
Oysa, ne denli dik dururdum bilirsin
Yalnýzca senden sebepti
Gururumu topuðumla eziþim .
Ufukta anbean küçülen siluetini seyrediþim
Gözlerimin mavisi bulaþýrken parmaðýna
Bir tutam avuçlarýna geçiþim
Zaten bir tek…
Kirpiklerimin mühürsüz halini sevmiþtin
Adam gibi...
24 Temmuz 2012 / NÜS