Küllerim yanýyor Aðlýyor ateþlerim rüyalarýma Geldin Benim sen olduðumu farketmedin belkide Beni bulana dek ilerle hayallerimde Takýlmasýn narin bileklerin gönlümün dikenli tellerine Ellerine düþler yaðsýn Býrak, ateþlerim dumanýnýn arkasýna gizlenerek aðlasýn Sað çýkamam belki bu kaybolmuþluðumdan Sanmaki sana akýttýðým gözyaþlarým sarhoþluðumdan Uzaða giden bir yola uyanýyorum her sabah sen boþluðumdan Ölüme çok nefes yaklaþtým ardýndan hep koþtuðumdan Gökkuþaðýnýn yedi rengini öðretir suretin gün doðumlarýma Yetmiþ yedi bin renk anlattým ben yokluðuna Varlýðýna deðil susamýþlýðým hasretim hep boþluðuna Aðlatýrým gündüzlerimi yüreðimin yoksulluðuna Kuzgun karasý kararsýz göz bebeklerime uykuyu anlatýyorum Geceye vuruyorum kendimi Bedenim ve kalbimi ayrý yataklara yatýrýp uzaklaþýyorum Bedenim çürüyor; Ýçinde sen olan kalbimse topraðýn altýnda huzurla uyuyor...
02.20 18.07.2011 Burhan Karaca Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.