’Özgün at taçlarýný, kesmem kulaçlarýný
Alevden saçlarýný tararsam ayýp mýdýr?’ B. Karakoç
Seni çaðýrýyorum, kar tutmuþ koyaklardan
Yetim bakýþlarýmýn derince kertesinde...
Telâþlý kuþlar gibi açtan, açýktan, dardan,
Topladýðým dûalar, göðsümde boðum boðum.
Bismillâh emzirdiðim seyrânýn ertesinde,
Ben her Cum’a sabahý, seni çaðýrýyorum.
Dil ucu türkülerle bekler dururum tekmil,
Âyine durmuþ gibi her tütsü sönüþünü...
Baðdaþ kuran buluttan a’mâk saðýmý zembil,
Seðirtir saçlarýmda, cümle sebâttan mahrum.
Toprak, kutsarken suyun baðrýna dönüþünü,
Ben her Cum’a sabahý, seni çaðýrýyorum.
Seni çaðýrýyorum, divândan avaz avaz
Mâmafih tekmeliyor, seherin minberimi...
Alným yýlký yelesi, dizlerim yalým alaz;
Baskýn veren râyihan, ûmid râhlesinde mum.
Duysan da duymasan da günletip ezberimi,
Ben her Cum’a sabahý, seni çaðýrýyorum.
16 Aralýk 2011 / Gaziantep
Hakan Ýlhan Kurt