eylül ayýnýn akþamýnda
yalnýzlýðým alev alev yanýyor
koptum zaten sustum
fýrtýna dan yara aldým
milim milim eriyen dudaklarým
göz bebeklerinin pýnarlarýnda kayboldu
ýslak bir mendilin buruþmasý gibi
ýssýzdý ýslaktý sonsuzluðum
ihtiþamýna aldandýðým sözlerinin
enkazýnda tarih oldu çocukluðum
demir parmaklarýnýn ardýna saklanan masumiyetim
cisil cisil yaðan yaðmur da lal oldu dilim
en uçra köþelerde
sevdim sustum
sevildim konuþtum
hep ayný rol de gizlendim.