Dünyanýn aðýrlýðý aþktýr. Yalnýzlýðýn yükü altýnda, Hoþnutsuzluðun yükü altýnda, o aðýrlýk taþýdýmýz o aðýrlýk aþktýr.
Kim öyle deðil diyebilir? Düþlerde o aðrýlýk sürtünür bedene, düþüncelerde bir mucize yaratýr, hayalinde kývranýr insan olup doðuncaya dek- saydamlýkla yanýp tutuþan yüreðinden bakýnýr- çünkü yaþamýn yükü aþktýr,
ama biz taþýrýz onu yorgun argýn, dinlenmek zorundayýz artýk aþkýn kucaðýnda, dinlenmeliyiz kollarý arasýnda aþkýn.
Dinlenmek olmaz aþk olmadan; uyku yoktur görülmezse aþk rüyalarý- çýldýrsan da, üþüsen de kafandan çýkmasa da meleklerle makineler, son dilek aþktýr -acý olamaz o, inkar edemez kendini tutamaz inkar edilirse:
Öyle aðýrdýr ki yükü. -vermek zorundadýr çünkü düþünceler gibi geri çevrilemez de verilir yalnýzlýkta ölçüsüzlüðünün mükemmelliðinde.
Sýmsýcak gövdeler birlikte ýþýldýlar karanlýðýn içinde, el uzanýr bedenin tam ortasýna, ten ürperir
mutlulukla ve can sevinçle belirir göze-
evet, evet iþte buydu beni istediðim, hep isterdim bunu, hep istedim bunu, dönmek istedim içinde doðduðum bedene.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Allen Ginsberg Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.