ŞEHİTLİK

I

Ben bir bahriye neferiyim
Gözlerimi balýklar yedi
Görmek ve aðlamak bitti benim için
Uzun boylu adamdým saðlýðýmda
Ýnanmazsanýz elbiselerime bakýn

Biri diyor ki ben de askerim
Ne farkým var öteki ölülerden
Eskiden evlerde otururduk
Dýþýnda kaldýk bütün kapýlarýn
Þimdi duvardan geçiyoruz

Biri de diyor ki
Uzunluðuna kollarýmýn hâtýrasý
Hâlâ baþým aðrýyor

Yalan hepsi bunlarýn inanmayýn
Biz yokuz diyor bir baþkasý


II

Akraba ölülerin kýlýðýnda geliyorlar
Kolayca girmek için odama
Bir bakýyorum amcam kardeþim
Bir bakýyorum Polonyalý bir gedikli çavuþu
Hemen de konuþuyor

Bir kýzým vardý beþ yaþýnda
Ölmüþ þimdi beraberiz
Ýçi sýkýlýyor burada
Ellerini Varþova’da unutmuþ
Çember çeviremiyor

Ve bir ses
Ne patates çapalamak
Ne taþ kýrmak
Ne de yük taþýmak pazara
Burada rahatým iyidir

Biri de karýsýný merak etmiþ
Evden haber soruyor bana

Üstümden kaputumu aldýlar
Öldüðüm zaman
Üþüyorum
Önümüz de kýþ

Sonra bir aðýzdan konuþuyorlar


III

Bir bardaktan su içiyoruz
Birlikte yemek yiyoruz akþamlarý
Kimisi sevgilimize âþýk
Kimisi evlât olmak istiyor anamýza
Sebepsiz gidip geliyorlar vapurlarda
Tramvayda aramýza giriyorlar
Yeniden uzun uzun yaþamak istiyorlar
Bizden ayrýlmadýklarýna bakýlýrsa
Sosyal Medyada Paylaşın: