Süpürdüm gençliðimin son ayak izlerini
Kim bilir nerededir allý pullu misketim
Kopardým dallarýmýn cýlýz filizlerini
Þiir kokuyor artýk sýrtýmdaki ceketim.
Dizelerle beslenir ruhumu saran hüzün
Kanlýsý olur kara, gün doðarken gündüzün.
Ýmgeler saklanýrken gölge düþen neþeye
Ýnlerken avucumda kýymýk batmýþ heceler
Silahýmý çekerim dünde kalan her þeye
Çözülmesin kalsýnlar gereksiz bilmeceler.
Yürüyorum sessizce üstünde bir enkazýn
Karanlýða dost oldum düþmanýyým beyazýn.
Birkaç pula sattýðým eserek geçen zaman
Kazandým da ne oldu þimdi ellerim bomboþ
Yalnýzlýða mahkûmum yokluðum ki kocaman
Baþým bir dönme dolap yarýn sarhoþ ben sarhoþ.
Kayboldu mu peþimden sürüklenen sevdalar
Bu günü unuturum geçmiþ anlara dalar.
Dönüp durdum sürekli hayatýn çemberinde
Tabanýma yapýþtý kan nakýþlý laleler
Yazacak yer kalmadý ömrümün defterinde
Fýrçalarým saç döktü yýkýldý þövaleler.
Sonsuzluða sürükler rüzgârýn çizik teni
Ey ecel bekliyorum sabýrsýzca besteni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM YAKARIŞ RİCA EDERİM BAYIM SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM