Uyandým ki ses içinde kalmýþým Yüzüm gözüm aðzým burnum ellerim Aralanan deniz kapýsýnýn sesi bu Silkelenen güneþ tavuðunun sesi Diþ rengindeki halatýn gýcýrdayan sesi Aðaç biçimindeki ses borusunun, Yarýnki buðdayýn, devinen kemiðin, Tarihsel bileðin, direncin sesi bu Oynaþan arabanýn, kucaklaþan atlarýn. Baktým güneþte soðumuþ karanfil gibi mavi Bir yapý iþçisinin kulaðýndaki kalem gibi güzel Yaðmurda ýslanmýþ namlu gibi yeðin Serçe kanadý deðmiþ çamaþýr ipi gibi esrik Okul bahçesinde dolaþan güvercinler gibi Kýyýda öpülen dudak, yaðmurda öpülen dudak gibi Gölgelere sokulan yüksüz dakikalar gibi Kutsal oyuncaklar gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melih Cevdet Anday Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.