dost,gamlý gönüllerin ateþiyim al götür beni gidebildiðin yere aþýkýn nefesi bülbülün sesiyim al götür beni leylamýn gittiði yere
al gülün renginde yaþlý gözlerim al götür beni bülbülün öttüðü yere kalmadý mecalim tutmuyor dizlerim al götür beni, son sözün bittiði yere
karýn kristalindeyim,suyun serinliðinde al götür beni güneþin doðduðu yere yalýnýz sen varsýn fikrimin derinliðinde al götür beni gönlünün gittiði yere
rüyalarýmda sen hayellerimde sen kimse görmeden al götür beni sen gönlümde gül açar yüzüme gülsen al götür beni gidebildiðin yere
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakarya49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.