Kahraman Tazeoğlu
Unutmuþum aþkta söylenenleri
Nasýlsýný bile bir baþkaydý
Hemen gitme
Böyle tenhalaþmýþým ya
Durup halini hatýrýný soruyorum gölgemin
Sanki yüzgöz olmuþum hüzünlerle
Kalbim diyorum ellerim çýkýp geliyor
Kovamýyorum da
Hemen gitme
Sana bir yaprak kadar solgunum desem, rüzgar çeler aklýmý
Dallanýp budaklanýr içimdeki boþluk
Bahara karýn tokluðuna gelen aðaçlar gibi olurum
Hemen gitme bu kente bir sokak daha gelse
Söyle kim arar seni
Kýrýlýr gülümsemelerin bir bir içime düþer ve
Bir gülü uyandýrýp uygarlýðýndan kýrmýzýlýðý ne kadar
Kim götürür seni
Ahh neydi ki suçum
Gençliðimi ve terketmelerini kayýrmaktan baþka
Alýp baþýný gidiyorsun benden
Hemen gitme
Sana diyorum bir aðlasam, üþüsem derin bir kuyu gibi
Omuzlarýndan baþlayýp yýkýlsam önüne
Utanýr sevinçlerim insan içine çýkamayan toprak gibi olur
Hemen gitme
Anla beni ben bu yalnýzlýkla geçinemem
Geçinemem terkedilmiþ bir yürekle
Ama yinede sen sen herþeysin iþte
Hayata açýlan pencerem
Sevinçlerimi büyüten odalarým
Hemen gitme
Terkedilmiþ evler gibi olurum
Hemen gitme.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kahraman Tazeoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.