ÂB-I HAYAT
Zehir sinsice sýzmýþ, hanede dolaþýyor.
Kim kime, neden, niye durmadan dalaþýyor?
Akýl tutuklu kalmýþ zehir akan aðýzda,
O daðlarý deviren güç kalmamýþ yaðýzda!
Yýkýlýyor köprüler zeytin dalý kurudu,
Eðlen, doldur kadehi ,etrafý it bürüdü!
Aðaca vuran balta unuttu sapý nerden?
Taþ mý kesildin sen taþ, kapanmýþ gönül perden?
Faydasý olmayan baþ yakýþýrmýþ mezara,
Dön de bir bak aynaya, maskarasýn maskara!
Düþmem senin aðýna, çaðýrma hiç boþuna.
Ve ben sana saðýrým, baðýrma hiç boþuna.
Ben mi tarumar oldum, zelzele mi oluyor?
Viran olan þehir de al yazmalar soluyor!
Yönünü þaþýrmýþsýn, gittiðin yol hak mýdýr?
Medeniyet dediðin maddeye tapmak mýdýr?
Doksan dokuzu bilmez zoru görünce “ALLAH”!
Aklý sýra modaymýþ, “Tanrý” demeler EYVAH!
Taþralý, bu manzara neye delalet;HEYHAT!
Toprak kurur, dal kurur olmazsa ÂB-I HAYAT!
Taþralý/Kevser DOSTAGÜLER/LÜLEBURGAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.