bu þehre nisan geldi pazar geldi kadýköy geldi deniz geldi eskici gelmedi
yaðmur geldi sonra lastikler patladý maviyi yutturdular
ansýzýn bir çingene yolun ortasýna düþtü de gül alamadým kýrmýzýyý da karanfili de
sonra üstü çizili bir padiþah da geçti aþký varmýþ, þiir yazarmýþ ben de yazdým resmi hatta fotoðrafýný bile ölü dediler bu þehre karanlýk geldi
ismin geçti bir sokak tabelasýnda oysa hangi sokak seni andýracak kadar uzundur gittim gittim perdeli bir akþama deðin
adýný okudular durdum en çok da burasýný sevdim, yüzüne pamuk deðmiþ bir bulutu anýmsatýrken en çok da kopuk olsa da özlemeyi ve beklemeyi derinleþtirirken çizdim tam burada tam iskelenin gittiðin kadar ötesinde
hatta elimde ne varsa düþtü bu þehre bugün
tütün ýslaktý dudaklarým kuru yaðmur katýydý deniz katýydý çünkü adýný duydum adýn titrek bir Ýstanbul yazýsý gibiydi...
bu þehre nisan geldi pazar geldi kadýköy geldi deniz geldi eskici gelmedi adýný duyamadým..
Merve TAÞÇI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Merve Taşçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.