haylayýp gözümü yerinden baktým
kýrmýzýnýn ateþine
ve yeþilin sükunetine
mavi hainlikti denizlerin derinliðine varan
bir kadeh rakýyla örtülecek gibi deðildi
bir güzelin kalbinde durmak
ve sakýncalý laflar ederek kalbime
hep yeni baþtan sevmek
en az bir þiþe devrilmeliydi baþtan sona
ve ara renkleri görmeden bakmalýydým aþka
yoksa midem bulanýp kusardým hýncýmý
bu hayata