Ýçimdeki depremler her þeyi yakýp yýkarken
Sonsuzluk gibi yaþam geçti gitti gözümden
Ýþgâl ettiðin kalbim hüzün þarkýlarý söylerken
Yýldýzlara bakan baykuþlara bile seni sordum
Ah nerdesin be kadýným neredesin
Bugün Ýstanbul’u baþtan sona dolaþtým
Karanlýk gecelerin kaldýrýmlarýna vurdum
Köprü korkuluklarýna adýný yazdým
Gece kuþlarýna yarasalara bile seni sordum
Ah neredesin be kadýným neredesin
Gölgeler mor gökyüzünden süzülürken
Mutluluðunu da acýný da içime gömdüm
Sýcaklýðýný ellerini gülüþünü özledim
Cehennem çiçeklerine bile seni sordum
Ah neredesin be kadýným neredesin
Denizler bana seni anlatýyor sandým
Dalgalarýn hýþýrtýsýna bile seni sordum
Çakýl taþlarýnýn kalp atýþlarýnda durdum
Kuþlar sana doðru kanat çýrpar sandým
Ah neredesin be kadýným neredesin
Sustu hiç birþey söylemiyor dudaklarým
Sonunda beni anlayan yine ben oldum
Birgün sensiz tek baþýma öleceðim
Topraðýma kýrmýzý bir gül diktireceðim
Ah neredesin be kadýným neredesin
MG__