Ve þimdi sonbahar bir kül gibi daðýlan yapraklar gibi kanýyor bedenim!Binlerce ölü þair uyuttum koynumda sensizlikte!
Aþk anlatýlan kadar deðildi!
________________________Bir zaman…
ne çok isterdim her sabah seninle uyanmayý cudi’nin eteklerinde…
Hiç çalmayacaðýn kapýmýn ardýnda,
Islak türküler besliyorum.
Ve,
Sana uyanýyorum her sabah
Kir pas, kan ter içinde ...
“þimdi gidiþin öldürüyor beni bu þehirde”