dört mevsim gülü

ölümü yasaklayýnca aþklar
tenlerin alazýna kar düþürdü karanfil
kalsam çürür biri gitsem yanar



çiçeklerini topla solgun çocuk
ellerine düþmesin kýraðý
gördüklerin hayaldi üzülme
dök kahkülünü dök gecenin yüzüne
besle dudaklarýnla susamýþ sularý
köhne sokaklarý
çek çýkar yüreðin ilinden
varsýn az yaþasýn ay uzaktaki sesine
kuþlarýn kanadýný öp kendine
yýrt göðsünün acýyan düðmelerini
dingin aðaçlarý dik yerine



indir kül tutan kirpiðine sabýrla
tatlý sundurma gülüþleri
yollara çize çize saatin kör vakti
dargýn papatya resimleri
býrak
saklansýn giden serinlesin yapraðý
kalmasýn yakýnýnda bir gölge
ve dar kuyuya düþen suskun
pencere izleri
giyin kuþan çaðýldayan mevsime
vakti gelmiþ güneþten perdeleri



ömrü yasaklayýnca kýþlar
günlerin ayazýna yar üþürdü ebabil
kalsam görür biri gitsem belki kanar
.

Sosyal Medyada Paylaşın: