Tam kalemi kaðýdý almýþtým elime, Yazmak…. Biraz duygularý anlatmak için. O an çaldý telefon…. Ve bir ses, “Bir kalem kaðýt alýr mýsýn eline, Ýçimi dökeceðim yine, Ben, bendeki bilinmezi aktararak sana, Bilinir kýlayým diye”.
Dinledim, yazdým tek tek, Gözyaþý, tebessüm, hasret ve sevgiyle.
Öyle güzeldi ki dizeler, Geçen sözler, duygular, kelimeler. Ýçtiðim bir kadeh þaraptý sanki, Bir deðil bin kadehti sanki. Galonlarla içmiþtim bir anda Öylesine çarptý beni ki, Ne söyleyeceðimi bilemedim.... Þimdi bende bilinmezdeyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
denizim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.