hep kendine susamaktýr þiir dinmeyen bir kuraklýk içindeki çölde hoyratça kumlarý savuran samyeli arap atlarýnýn bedevi özgürlüðü ve deliren kum fýrtýnasý
susmaktýr þiir söylemeden son sözü doðum sancýsýnda bir kelimelik mola aynalarda buharlaþan yüzündür þiir gülümseme koþullu resimlerin ardýna gizlenmiþ hüzündür tek atýmlýk silahýn namlusuna sýkýþmýþ son sözündür emrivaki takýndýðýn iki dudak arasý bir gülüþün ait olduðu yüzündür ne kadar yakýnsan o kadar uzaksýn aslýnda þiir bakýp da gördüðün belki dilinin söyleyemediði en suskun gözündür
þiirden geriye kendine susamak kalýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
BüyükDoğu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.