Hasret düþtü gönlüme çaresizim çaresiz, Dur demem gerekiyor bu meçhule gidiþe. Sensiz hayatým inan baþýboþ ve gayesiz, Alýp dertli baþýmý göçeyim mi güneþe? NEÞE
Pusulamý kaybettim nerdeyim bilmiyorum. Alýn yazým bu imiþ, razýyým silmiyorum. Hüzünlüyüm bu akþam aðlýyor, gülmüyorum. Sadece sensiz sebep bu bendeki çöküþe. NEÞE
Eksilmiyor artýyor, azalmýyor çýkýyor, Tufana döndü kalbim, ne var, ne yok yýkýyor. Tebessümün Cudi’den þimþek gibi çakýyor. Nasýl kurban olunmaz bir sýmsýcak gülüþe. NEÞE
Gözlerin gül bahçesi, bakýþlarda mermisin, Yalanda olsa dilden “seviyorum” der misin? Bilmiyorum sen bana hayýr mýsýn, þer misin? Kapýldým gidiyorum Ýbrahim’i ateþe. NEÞE
Yusuf gibi zindaný kendime yaptým saray. Güneþi düþman bildim arkadaþým oldu ay. Varlýðýnda kayboldum vay benim halime vay. Seninle dünyam cennet, seninle dertler neþe. NEÞE
Osman ERDOÐMUÞ 29 Ocak 2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
askiklimi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.