Sana ve bana ait her şeyin lal olmuşsa sözcükleri?

Ya susmuþsa sokaklar?

Konuþmuyorsa kaldýrýmlar?

Sana ve bana ait her þeyin lal olmuþsa sözcükleri?

Yanýtý olmayan onlarca nesnenin,

neresinde duran Atýk bir parçaysa bizimki..

Kör bir kuyuya delice bir bað varsa aramýzda

Ve nasýl çakýlýyorsa bir mýh gibi,

Bütün düþüncesizlikler,

Öylesine anlamsýz ve anlamlý boþluklar..

Ne anlattýðýný bilmeyen,

Ama susmak, bitmek, tükenmek bilmeyen,

uðultular eþliðinde arkadan gelen melodisiz þakýrdýlar..

Garip bir tadý vardý senli benli kör duygularýn

Arabesk bir eda var karþýmda duran her neyse iþte halinde..

Ve ben bunun neresinde duruyorum da

her dipsiz kuyunun anlatýldýðý cümlede bariz bir özne..

Sonra bir heves.. Üstadýn çektiði gibi,

Bir nefes yarýya.. Bir nefes ölesiye!

Öyle yürekli olmuyor bizim ki can çekiþmelerde..

Adý saný lal dedim ya iþte öyle bir hikaye..

Ya susmuþsa sokaklar? Konuþmuyorsa kaldýrýmlar?

Neye yarar bu koca kent! içinde ‘ben’ olmuyorsa..