Durursa rüzgar umut denizinde yelkenimiz ölen hislerimizi kucaklar. Bir bir düþer kaleleri mutluluðun ruhumuzda dirhem dirhem korkular artar. Kötülük, dev vücudunla güneþimizi kapama. Mavi gökyüzümüzü karalara boyama ey Þiddet. Ýnsan masumiyet elbisesiyle düþtü ana rahmine Þeytan! Sen cehennemde ateþlerle dans et. Ellerini insanoðlunun nefsinden çek...............alevyavuz 20/01/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.