ZEVAL

Þu dedenin bastonu da
Kalbi gibi tekliyor
Yaslanmýþ bir çýnara
Dostlarýný bekliyor...

Dostlarý kendi emsali,
Birkaç ahþap ihtiyar
Herbirinin yüzünde
Yýllarýn izleri var...

Bunlar buluþurlar hergün,
Bu çýnarýn dibinde
Ýçlerinde hüzün seli
Görünüþleri zinde...

Unutup da hepsi birden
Akýp giden zamaný
Ki herbiri binlerce
Anýnýn kahramaný...

Günbatýmý vaktinde,
Doðrulurlar usulca
’Yarýn gene burdayýz
Sakýn gecikmeyin ha...’

Böyle sýký sözleþip
Giderler evlerine
Muhabbet mekanlarý,
Döner matem yerine...

Çýnar da aþinadýr,
Onlarý bekler durur
Belirince gölgeler
Þapkasýný uçurur...

Vakt olur konuklarý
Göçerler,birer birer,
O geniþ gölgesinde
Kalýr tek kiþilik yer...

Þu ihtiyarýn bastonu,
Kalbi gibi tekliyor
Oturmuþ bir baþýna
Zevalini bekliyor...


Sosyal Medyada Paylaşın:

sehriyar Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

NOEL KIRMIZI EV ŞİİR İPEKYOLU GÜLÜŞÜNLE BABAM VE BEN YÜREĞİMİ İYİ SAKLA SAHRA VE SERAP VE... YASAK OLSUN ÖMER'E VE KALPLERİ KIRIK GİDEN BÜTÜN DOSTLARA